Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013
Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013
Άλφα Σε Κύκλο
Ναι, ναι… Άλφα κυκλωμένο σε πειράζει; Λες και όλοι
δεν είμαστε κυκλωμένοι… Από σύνορα και σκέψεις, από
θρησκείες και ορέξεις. Λες και υπήρξαμε ποτέ
ελεύθεροι… Τράπεζες, οθόνες, ταχύτητα, εργασία,
ακόμα και ο έρωτας μας κύκλωσε! Ατενίζουμε το μέλλον
λέει… Κυκλοθυμικά! Πόσες φορές ένιωσες το χώρο σου
φυλακή; Άσε δα το χρόνο… Άλφα κυκλωμένο, έτσι
στεγνά!
Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012
ΕΜΕΙΣ
"Εγω δεν μπορω να αλλαξω τον κοσμο", "Φοβαμαι να κατεβω στον Δρομο επειδη θα με βαρεσουν οι μπατσοι", "ΦΟΒΑΜΑΙ"!
Μην φοβασαι ρε. Ναι εσυ θα αλλαξεις τον κοσμο. Οχι μονος σου. ΜΑΖΙ!
Εμεις θα αλλαξουμε το καθε τι εδω στη Γη. Θα τα γκρεμισουμε ολα και μετα θα τα ξαναφτιαξουμε.
Θα ριχνουμε πετρες και μπουκαλια στους μπατσους, θα αναβουμε καδους για να πνιγουμε τα δακρυγωνα, θα στυνουμε τα οδοφραγματα. Θα κανουμε τα παντα για την Ελευθερια! Παρεα!
Μαζι θα πεσουμε και μαζι θα σηκωθουμε! Το ιδιο χημικο θα μας δακρισει.
Το ιδιο χερι θα μας βαρεσει. Το χερι της εξουσιας!
Ομως θα το κοψουμε ρε πουστη! Ολοι μαζι!
Τα χαμογελα, ο ερωτας και οι πετρες μας, θα κοψουν αυτο το χερι και θα αφησει τη Γη ησυχη!
Θα κυκλοφορουμε μεθυσμενοι στα παρκα, στα στεικα και τις καταληψεις! Θα κυνηγαμε φασιστες μεχρι να πεσουμε ξεροι απο την κουραση! Μαζι!
Μαζι θα φωναζουμε "ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ" και καθως θα το φωναζουμε μια ανατριχιλα θα καλυπτει ολο μας το σωμα.
Θα ελευθεροσουμε ολους τους κρατουμενους του κρατους και θα καψουμε ολες τις ανθρωποφυλακες. Καθει ειδους!
Μαζι θα καψουμε τα συνορα και τις σημαιες! Μαζι θα καψουμε τις προκαταληψεις!
Εμεις θα κατεδαφυσουμε τα Parking τους και πανω θα χτισουμε τα πάρκα μας! Μαζι!
ΜΑΖΙ ΘΑ ΥΨΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΑΥΡΟΚΟΚΚΙΝΗ ΣΤΟ ΚΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ!
Και καθως θα ανεμιζει, θα μας θυμιζει το καθε βημα, την καθε συγκρουση.
Θα μας θυμιζει τον λογο που παλεψαμε!
Αυτα ομως, αδελφε μου, δεν θα τα καταφερουμε οταν καθομαστε στους καναπεδες.
Αυτα θα τα πετυχουμε στους δρομους! Εκει ειναι ό,τι χρειαζομαστε για να ζησουμε ελευθεροι!
Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012
Proud To Be "Freak"
Δεν νιωθω τον λογο. Δηλαδη, κρεμεσαι απο μια σημαια, απο καποια συρματα πανω στη Γη και χιλια δυο. Και τι καταφερνεις; Να βαλεις στο μυαλο σου συνορα και τοιχους, μπραβο "πατριωτη"!
Δεν ειναι κακο να χερεσαι για το οσα εχει πετυχει ενας λαος, ομως ο λαος σου δεν ειναι ο μοναδικος στη Γη! Και κατα την γνωμη μου, οι Αιγυπτιοι, γαμουσαν τους ελληνες!
Επισης ο νεοελληνας ειναι περηφανος για ΜΑΛΑΚΙΕΣ! (Το γκολ του χαριστεα, ο κωλος του ρουβα τρεφουν την συνειδηση του καθε ελληναρα).
Πιστευω, πως πρεπει να εισαι υπερηφανος για αληθινα πραγματα. Να εισαι περηφανος που καποιοι τυποι στην Αφρικη φτιαχναν κατασκευες που ουτε μπορεις να φανταστεις το πως να τις φτιαξεις. Να εισαι υπερηφανος που καποτε-καπου, επεσε το τοιχος της ντροπης.
Να εισαι υπερηφανος που σε παρα πολλα σημεια της Γης, ανθρωποι παλεψαν,παλευουν και θα παλευουν για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012
Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012
27/11/2012
Ξαφνικά, λίγο πιο πισω απο την συμβολη Δροσοπουλου-Πατησιων, μας σταματανε 2 κωλαδικα και ουτε καν που ζητησαν ταυτοτητες. Μονο ενα "μην κουνηθειτε".
Κατευθειαν μας εστεισαν πανω σε ενα αμαξι και αρχιζαν να μας ψαχνουν. Ειχα μια τσαντα μαζι μου που μεσα ειχα καποια ρουχα και ενα μπουκαλι κρασι. Οι ραμπο-καγκουρες μπατσοι, σκιζουν την τσάντα μου, τα βγάζουν ολα εξω και περνουν το κρασι. Παλι καλα μου εβαλαν τα ρουχα μεσα στην κατεστραμενη πια τσαντα μου.
Οι μπατσοι αρχιζαν να ρωτανε ακυρα πραγματα τυπου "απο που γυρνατε, ποσο εχετε πιει" κλπ.
Ο ενας απο τους 4 αρχισε να την μπαινει στον φιλο μου λεγοντας του "Εχετε ξεσηκωσει την γειτονια, δεν ειναι πραγματα αυτα και μην σκαλωνεις μαζι μου, φιλε".
Και ετσι οπως μας στα επριζαν, ξαφνικα μας δινουν πισω τις ταυτοτητες που τελικα δωσαμε και φευγουν.
Ομως τα τραγουδια παλι άρχισαν και αυτη τη φορα το "κοπροσκυλο για παντα, εχθρος σας ορκισμενος" ακουστηκε πιο δυνατα απο καθε αλλη φορα...
Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012
Κατερίνα Γώγου - 25 Μαιου (ΕΝΤΡΟΠΙΑ)
Ένα πρωί θ' ανοίξω την πόρτα
και θα βγω στους δρόμους
όπως και χτες.
Και δεν θα συλλογιέμαι παρά
ένα κομμάτι από τον πατέρα
κι ένα κομμάτι από τη θάλασσα
-αυτά που μ' άφησαν-
και την πόλη. Την πόλη που τη σάπισαν.
Και τους φίλους μας που χάθηκαν.
Ένα πρωί θα ανοίξω την πόρτα
ίσια ολόισα στη φωτιά
και θα βγω όπως και χτες
φωνάζοντας "φασίστες!!"
στήνοντας οδοφράγματα και πετώντας πέτρες
μ' ένα κόκκινο λάβαρο
ψηλά να γυαλίζει στον ήλιο.
Θ' ανοίξω την πόρτα
και είναι -όχι πως φοβάμαι-
μα να, θέλω να σου πω, πως δεν πρόλαβα
και πως εσύ πρέπει να μάθεις
να μην κατεβαίνεις στο δρόμο
χωρίς όπλα όπως εγώ
- γιατί εγώ δεν πρόλαβα-
γιατί τότε θα χαθείς όπως και εγώ
"έτσι" "αόριστα"
σπασμένη σε κομματάκια
από θάλασσα, χρόνια παιδικά
και κόκκινα λάβαρα.
Ένα πρωί θ' ανοίξω την πόρτα
και θα χαθώ
με τ΄όνειρο της επανάστασης
μες την απέραντη μοναξιά
των δρόμων που θα καίγονται,
μες την απέραντη μοναξιά
των χάρτινων οδοφραγμάτων
με το χαρακτηρισμό -μην τους πιστέψεις-
Προβοκάτορας.
Από τη συλλογή "Τρία κλικ αριστερά", Κατερίνα Γώγου, 1978.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)